Sjonge, de tijd gaat wel heel erg snel. We zijn hier nu alweer bijna twee maanden en ik kom nauwelijks toe aan het updaten van de blog. Nou ja, ik maak er denk ik geen tijd voor :-) Het goede nieuws is: De oude trap is eruit en er zit een nieuwe in!!! Zie de twee foto's. Links de oude, krappe niet lekker lopende metalen wenteltrap en rechts de nieuwe houten trappen. Een groot bijkomend voordeel van de nieuwe constructie is dat de ingang naar het kamertje onder de trap nu een hoogte heeft van ongeveer 1,80m in plaats van 1, 65mDit heeft redelijk wat denkwerk gekost, wat je kunt zien op de nieuwe foto's die ik op flickr heb geplaatst. (klik hier voor de link, de nieuwste foto's staan achteraan) Vooral het plateautje waar de trappen aan hangen was hogere wiskunde. Maar het is gelukt en nu kan het opbouwen echt beginnen.
Met een biertje op het balkon hadden we allerlei leuke blogtitels verzonnen om steeds een stukje over te schrijven. Maar ja, dat komt er niet echt van zoals gezegd, dus hier krijgen jullie de lijst in 1 keer:
- courgettes en groene fietsen: We kregen op een dag zo veel courgettes van Maarten uit zijn tuin dat we ze maar in stukjes hebben gehakt, allemaal hebben gebakken en in de vriezer gegooid. Mijkes handen waren bedekt met een soort lijm die uit de courgettes kwam. Het is er niet afgegaan met wassen, en moest slijten. Toen kregen we van de buurvrouw Marie-Louise ook nog de bloemen van een courgette (die je moet frituren, maar dat wisten wij niet, en we hebben geen frituur, dus ze hebben lang in de koelkast gelegen). Op diezelfde dag vonden we op de plek waar we de raftbusjes neerzetten een groene geschilderde fiets in de bosjes. Die staan op een aantal rotondes in de buurt in het kader van de tour de france. We hebben hem meegenomen en weten nog niet precies waar hij een plekje in ons huis krijgt.
- Oude mannen en witte billen: Op een bepaald moment hadden we een aantal keer achter elkaar dat we de raftgroep bij het eindpunt moesten opwachten. Elke keer keek mijke bij het rondkijken opeens tegen de witte billen van (oudere) mannen aan die daar in het openbaar hun zwembroek stonden te verwisselen. Not a pretty sight!
- MMM Monday Morning Madness : Op maandag is het hier markt en zeker in het hoogseizoen is het dan echt een gekkenhuis. Vooral wat parkeren betreft. Onze straat wordt omgetoverd tot grote automassa en alle parkeerregels worden genegeerd. Maar, toen iemand bij Marie-Louise in haar voortuin was gaan staan en haar muurtje kapot had gemaakt zat er toch wel een bon op zijn vooruit.
- Vietnamese pornografie: Bij het eten bij de vietnamees (heerlijk) met Maarten en Ellen kwam aan het eind een fles Sake op tafel. De bijbehorende glaasjes hadden het wonderlijke effect dat als je er een vloeistof in schonk een vunzig plaatje onderin verscheen. Maarten en Marcel hadden een wulpse vrouw en Ellen en Mijke een hitsige man...... en verder leek het tentje zo onschuldig.
- Bad hair month: Vlak voor vertrek uit nederland is mijke een behoorlijk slecht kapsel aangemeten bij de kapper. Dit had als gevolg dat ze maar besloten heeft het haar weer wat te laten groeien. Voordat het zo ver was was/is het dus elke dag Bad Hair Day.
- Stinkende knieën: Marcel was bij het slopen zo hard aan het zweten dat zijn klusbroek onder de kniestukken zo stonk dat hij elke dag erge last had van stinkende knieen.
- Monsieur et Madame retourner: Bij de boite a outils (de 'gamma') kwamen we op een bepaald moment zo vaak dingen terugbrengen (pvc pijp die we verkeerd hadden gekocht bijvoorbeeld) dat we bang waren om de titel M. et Mme Retourner te krijgen.
- Afwastas: Omdat we dagelijks twee trappen op moeten van de afwasplek en koelkast (begane grond) en de eetplek (tweede verdieping) en we al een paar kopjes hadden laten sneuvelen omdat we onze armen te vol hadden hebben we de Afwastas in het leven geroepen. Een boodschappentas om spullen te vervoeren tussen verschillende verdiepingen.
- Wiebelkont en drie rondjes: Sjors, de hond van Maarten en Ellen die we een tijd lang elke middag uitlieten heeft een ongelooflijke wiebelkont als je achter hem loopt. Als hij drie rondjes gaat draaien dat weet je dat hij daar gaat poepen.
- Mijke en Marcel en de vloek op de Via Ferrata: In nederland hadden we twee via ferrata sets gekocht om hier gebruik te kunnen maken van de metalen kabels die langs sommige klim/wandelroutes zijn gespannen. Het is een vorm van klimmen die uit italie komt en behalve materiaal en weinig hoogtevrees hoef je er niet veel voor te hebben/kunnen. Jammergenoeg is het nog lang niet makkelijk om het begin van die routes te vinden en als je ze al hebt gevonden blijkt dat je ervoor moet betalen. Niet elke keer hoor. Hoe dan ook, pas bij de derde poging (gisteren) is het ons gelukt om er 1 te doen. Het was zeer de moeite waard en af en toe ook echt wel spannend (de rotsen waren al flink glad geklommen). We weten nu ook het begin van twee andere dus dat gaat de volgende keer zeker weer lukken.
Zo, dat geeft een beetje een beeld van wat ons zoal bezig houdt. Hiernaast hebben de regeldingen ook gestaag voortgang. We hebben toestemming om ons dak te laten vernieuwen en ook al een (heel dure) offerte gekregen van de dakmeneer. Vandaag toen ik praatte met de mevrouw van de subsidie aanvraag (omdat we in de buurt van de kerk liggen en ons aan de regels houden krijgen we als het goed is wat geld van de gemeente) gaf zij aan dat het bedrag wel normaal was. Wij hadden ons zelf een beetje verkeken op het aantal vierkante meters dat ons dak is. Wij dachten 72 en het bleken er 83 te zijn, dus dat maakt wel verschil. Gelukkig 'vonden' we in onze geldpot nog 3000 euro die nog geen bestemming had, dus we kunnen het toch gaan laten doen.
Verder zijn we bij het regelen van een frans kenteken weer een stap verder. Nu alleen nog langs het belastingkantoor en dan het ding zelf aanvragen. Het verloopt allemaal nog voorspoedig :-)
Ah de kerkklokken slaan 12, dus het is weer lunchtijd.
@+ (à bientôt)
