Na twee en een half uur rijden naar de Ikea in Grenoble en aldaar drie uur uitzoeken, nadenken, wachten in rijen, en door het zelfbedieningsmagazijn stonden we heel tevreden bij de kassa met onze keuken. En wat bleek.......dat zou nog een beschamende ervaring worden............. we wilden pinnen...............en de pas deed het niet! Er stond zeker genoeg geld op de rekening, maar nu blijkt het dat er een weeklimiet op de pinpassen zit van 1500 Eur. En we moesten 1600 afrekenen. Van de twee andere passen die we hadden wisten we de code niet. Dus vraagt de mevrouw doodleuk: heeft u dan geen cheques bij u?? We hadden eigenlijk al een paar keer geleerd dat je die altijd bij je moet hebben (daar kan je ongelimiteerde bedragen op krabbelen en alleen als het vervolgens niet op je rekening staat heb je een probleem). Nee die hadden we dus niet bij ons. We zijn dus nog niet echt frans, want een goede fransman heeft altijd zijn/haar cheques bij zich. We hebben nog lagere bedragen geprobeerd, maar zelfs 600 Euro lukte niet. Dussssss twee en een half uur terug in de auto en de volgende dag weer naar Grenoble. Maar ach, met lekker stokbrood met kaas en ei......
.........en het mooie uitzicht, was het niet zo'n hele grote straf
en schreven we de volgende dag vrolijk een hele dikke cheque uit en kregen ook nog eens een kadobon van 100 Euro!
No comments:
Post a Comment