Le Tour Toujours!

Vandaag weer een aantal familieleden uitgezwaaid. Erik en Marjo zijn al sinds maandag weg en vandaag zijn Fem (zus Mijke) en Julian en Rob (broer Marcel) en Annet en kids vertrokken. Zij stonden op twee campings in en om Guillestre. Sinds het vorige bericht is er veel gebeurd. Allereerst natuurlijk de Tour de France. Op 20 juli kwam deze op 200m van ons huis door het dorp heen. Het was het begin van een etappe, dus de renners zaten nog (bijna) allemaal bij elkaar in het peloton. Wel indrukwekkend om ze voorbij te zien denderen. 

Ongeveer een uur voordat de fietsers langskomen komt de zogeheten Karavaan langs. Dat is een gigantische stoet met allerlei bizar uitgedoste auto's. Daarin zitten/staan mensen die allerlei promomateriaal naar buiten gooien. Het publiek aan de kant ontpopt zich tot een groep vrouwen bij de Drie Doldwaze Dagen van de bijenkorf en kinderen tot en met bejaarden duiken op de petjes, tasjes en sleutelhangers. Doel is: zo veel mogelijk verzamelen. Omdat de tour drie dagen achter elkaar bij ons in de buurt was, is er dus flink gescoord!

Wij (Marcel en Mijke) hebben tot nu toe ook al twee keer geraft. De eerste keer op de Durance (de grootste, maar iets minder wilde rivier) en de tweede keer op de Guil. De Guil is een wat kleiner riviertje dat hier achter het dorp door een ravijn stroomt. De naam Guillestre komt ervan. Het raften in de Guil is een stuk spannender dan in de Durance omdat je op de Guil nogal eens komt vast te zitten op (of bijna onder) een rots. Wat een leuke bijkomstigheid is, is dat de wereld er vanaf het water toch heel anders uit ziet en de omgeving fantastisch mooi is. Fem en Julian hebben gisteren zelfs een nog heftiger stuk van de Guil gedaan, dus wie weet gaan wij dat ook nog eens proberen binnenkort.

Verder hebben we de afgelopen tijd een Senegalese avond in het dorp bezocht, veel restaurantjes van Guillestre uitgeprobeerd, ge-bbqd op de camping, gerodeld (soort sleeën van een helling in het skigebied) en een heel klein beetje geklust.

Het klussen schiet er een beetje bij in omdat we zo druk zijn met het rijden van de raftbusjes, gezellige dingen met familie doen en ook nog af en toe Sjors (de hond  van de buren) uitlaten. Maar eigenlijk is dat helemaal niet erg omdat we op die manier wel goed van de omgeving kunnen genieten. Het klussen kan ook als het iets rustiger is.

Wat we wel op klusgebied hebben gedaan is het plaatsen van een dikke paal om een plafonnetje te ondersteunen. Dat was best spannend, want we hadden een muurtje weggebroken waar een draagbalk op steunde. Dat was niet per ongeluk, en we hebben veel extra ruimte gecreëerd, maar je moet dan vervolgens natuurlijk wel de constructie weer goed ondersteunen. Daarnaast veel denkwerk op het gebied van elektriciteit en waterleidingen verricht en de schouw in de keuken weggesloopt. Ook daar werden we weer verrast door de niet aanwezige maatregelen voor brandveiligheid van franse jaren '70 bouwwerken. Een aantal balken binnen in de openhaard had overduidelijk wel eens vlam gevat en de afvoer pijp zat met een soort los kalk een beetje aan de muur gesmeerd. 

Het is heel erg  leuk om iedereen (de bezoekende familie) te laten zien waar we wonen en de reacties zijn ook elke keer enthousiast. De aanwezigheid van veel bekenden die hier op vakantie zijn versterkt ook het vakantiegevoel bij ons erg. Het inburgeren en frans leren gaat iets langzamer, maar dat komt wel. Het laatste bezoek komt volgende week dinsdag (Renée (mijkes moeder) en Pon). Zij gaan de plaatselijke chambre d'hotes uitproberen. Le Chateau. Bij het uitlaten van Sjors lopen we er altijd langs en het lijkt heel mooi te zijn. De ligging en het uitzicht zijn in ieder geval fantastisch.

Als er weer wat meer rust is, dan zetten we weer wat foto's op de site of op Flickr.

Ciao